اهمال کاری
اهمالکاری، یکی از رازهای پنهان روان انسان است. همهی ما حداقل یکبار تجربهی به تأخیر انداختن کاری را داشتهایم؛ کاری که تا لحظهی آخر از آن فرار کردهایم و گاهی حتی ترجیح میدهیم به آن فکر نکنیم. اما در نهایت، این کار به دغدغهای اجتنابناپذیر در ذهنمان تبدیل میشود.
شکی نیست که اهمالکاری ریشه در ویژگیهای شخصیتی افراد دارد. در گذشته، عمدتاً آن را ناشی از عدم مدیریت زمان میدانستند، اما تحقیقات اخیر نشان دادهاند که این رفتار میتواند به وضعیتهای روحی و خلقوخوی افراد نیز بستگی داشته باشد. افرادی که دچار اضطراب یا افسردگی هستند، بیشتر از دیگران کارهایشان را به تأخیر میاندازند. از سوی دیگر، ویژگیهای خود کار نیز میتوانند این مشکل را تشدید کنند. برای مثال، کسالتبار بودن یا ناخوشایند بودن یک کار، میتواند تمایل به اهمالکاری را افزایش دهد. علاوه بر این، فاصلهی زمانی پاداش و مجازات نیز تأثیرگذار است؛ وقتی که نتایج یک کار، اعم از پاداش یا مجازات، در آیندهای بسیار دور اتفاق میافتد، احتمالاً بیشتر تمایل داریم که آن را به تعویق بیندازیم.
اهمال کاری چیست و چطور باید با آن مقابله کنیم؟
اهمالکاری پدیدهای شایع است که در زمینه اقتصاد رفتاری به طور گسترده بررسی شده است. لورا سالومون و استر روتبلام، دو روانشناس آمریکایی، در تحقیقی به بررسی دلایل اهمالکاری در میان دانشجویان پرداختند و به این نتیجه رسیدند که یکی از مهمترین عوامل تاخیر در انجام وظایف، ترس از شکست است.
بیشتر بدانید: روش های درمان نشخوار فکری
همچنین، تحقیقی که توسط شرکت تحقیقاتی Basex در سال ۲۰۰۷ در ایالات متحده انجام شد، نشان داد که هزینه حواسپرتیهای غیرضروری در محیط کار، به دلیل اختلالاتی که در بهرهوری و نوآوری ایجاد میکنند، معادل ۶۵۰ میلیارد دلار است. به گزارش گاردین، تنها صدای نوتیفیکیشن ایمیلها به تنهایی باعث کاهش ۰.۵ درصدی تولید ناخالص داخلی آمریکا شده است که معادل ۷۰ میلیارد دلار خسارت سالانه است.
تحقیق پیرس استیل از دانشگاه کلگری در کانادا در سال ۲۰۰۷ نشان داد که حدود ۱۵ تا ۲۰ درصد از بزرگسالان به اهمالکاری مزمن مبتلا هستند و ۲۵ درصد از بزرگسالان، اهمالکاری را ویژگی بارز شخصیت خود میدانند. این در حالی است که در دهه ۱۹۷۰ تنها پنج درصد از بزرگسالان خود را اهمالکار میشناختند.
در مطالعهای که در سال ۲۰۱۹ توسط دانشگاه نروژ و دانشگاه کلگری انجام شد، اهمالکاری بهعنوان عامل اصلی مشکلات مالی افراد شناخته شد. رفتارهای مالی زیانآوری مانند به تأخیر انداختن شروع پسانداز برای دوران بازنشستگی، خریدهای لحظهای و عدم پرداخت بهموقع صورتحسابها بهطور مستقیم از اهمالکاری ناشی میشوند.
بیشتر بدانید: خوردن آگاهانه
روانشناسان روشهای مختلفی برای مقابله با این پدیده پیشنهاد کردهاند. از اختصاص نیم ساعت در روز به انجام کارهای عقبافتاده و تکنیک «حمله پنجدقیقهای» گرفته تا استفاده از یادداشتهای برچسبدار و تهیه فهرست کارهایی که باید انجام شوند. هرچند هیچیک از این روشها بهتنهایی نمیتوانند راهحل جامع و قطعی برای مقابله با اهمالکاری باشند، اما هیچکدام هسته اصلی و نیروی محرک آن را هدف قرار نمیدهند.
واقعیت این است که اهمالکاری وجود دارد و باید آن را پذیرفت. این ویژگی شایسته توجه و احترام است. اهمالکاری یک عملکرد روانشناختی مهم برای کاهش اضطراب و مقابله با احساسات دردناک است. این رفتار در کوتاهمدت میتواند موجب کاهش اضطراب شود، اما در بلندمدت به افزایش آن منجر میشود. باید توجه داشت که بسیاری از رفتارهای نادرست و نامعقول ما نتیجه تلاش ذهن برای غلبه بر اضطرابهای کوتاهمدت هستند.
اهمالکاری از آنجا که میتواند حس آرامش کاذب و حمایتی ایجاد کند، ترک آن بسیار دشوار است.
دلایل اهمالکاری
دلایل اهمالکاری میتواند متنوع باشد؛ از تفاوتهای فردی گرفته تا کسالتبار بودن مسئولیتها یا حتی زندگی در جوامعی که بر آزادیهای فردی تأکید دارند. این رفتار میتواند تبعاتی چون افسردگی، بیخوابی، کاهش عزتنفس و تهدید سلامت جسمی و روانی به دنبال داشته باشد. اما بهترین روش برای مقابله با آن، قضاوت نکردن در مورد عملکرد و احساساتمان است. در عوض، پذیرش احساسات منفی، تحمل اضطرابها و فشارهای موقتی به امید دستیابی به آرامش درازمدت پس از عبور از این طوفان، میتواند راهکار مؤثری باشد.
اهمالکاری، که به تعویق انداختن یا تاخیر در انجام کارها اشاره دارد، میتواند تأثیرات منفی قابل توجهی بر روی زندگی فردی و حرفهای داشته باشد. این رفتار معمولاً ناشی از کمبود انگیزه، ترس از شکست، یا احساس یأس و ناامیدی است و میتواند به مشکلاتی مانند افزایش استرس، کاهش کیفیت کار، و از دست دادن فرصتها منجر شود. از آنجا که اهمالکاری همواره به دنبال خود عواقب و تبعاتی به همراه دارد، اهمیت شناخت دلایل اصلی آن و تلاش برای مدیریت و کنترل آن بسیار بالاست.
در نتیجه، برای غلبه بر اهمالکاری، افراد نیاز دارند که استراتژیهای مؤثری برای برنامهریزی، تعیین اولویتها و افزایش انگیزه خود اتخاذ کنند. بهبود خودآگاهی، استفاده از تکنیکهای مدیریت زمان، و شکستن وظایف بزرگ به مراحل کوچکتر میتواند به کاهش اهمالکاری کمک کند. با پذیرش مسئولیت و ایجاد عادات مثبت، افراد میتوانند کیفیت زندگی خود را بهبود بخشیده و به اهداف خود دست یابند. در نهایت، مبارزه با اهمالکاری نه تنها به افزایش بهرهوری کمک میکند، بلکه میتواند به تقویت حس اعتماد به نفس و رضایت شخصی نیز منجر شود.
جهت مشاوره و راهنمایی بیشتر با شماره های زیر۰۲۱۲۶۶۴۵۱۷۳-۰۲۱۲۶۶۴۵۱۶۱و یا شماره ۰۹۰۳۴۲۳۰۷۸۹ تماس بگیرید. مجموعه روان پناه همراه با دکتر سمانه سلامیان روانشناسی بالینی و دکتر سامان سلامیان روانشناس نوجوان در خدمت شما عزیزان است.